Runy – tajemnicze znaki. Co oznaczają poszczególne symbole i jak je interpretować.
Runy znaczenie i pochodzenie. Używane w dobrym celu i z dobrymi zamiarami potrafią wesprzeć człowieka, także w drodze do zdrowia i chronić przed działaniem negatywnych sił. Bezsprzecznie jednak użyte ze złymi zamiarami potrafią ukarać. Runy – najstarszy europejski alfabet runiczny, stworzony przez ludy germańskie, używany był i jest także w magii.
Runy znaczenie i pochodzenie
Pochodzenie run nie jest do końca udowodnione. Niektóre źródła podają, że stworzyli je Goci, przebywający jeszcze wtedy nad Morzem Bałtyckim, na przełomie I i II wieku n.e. Inne źródła wskazują, że runy zostały stworzone przez Teutonów i Cymbryjczyków, którzy w II wieku n.e. najechali na Półwysep Apeniński. Oni, tworząc runy, kierowali się prawdopodobnie wzorami greckimi, etruskimi i łacińskimi.
Runy znaczenie i pochodzenie – runy nordyckie, skandynawskie, Futhark (fuþark) – alfabet runiczny
Skandynawowie mieli swoje odrębne pismo, a litery w ich alfabecie były konstruowane z przecinających się kresek. Bez wątpienia było to związane z innymi materiałami, na których litery-runy zapisywano lub ryto, czyli na kamieniu lub drewnie. Skandynawskie runy z tamtych czasów można podzielić na krótkogałązkowe (norwesko-szwedzkie) oraz długogałązkowe (duńskie). Runy krótkogałązkowe były prostsze i bez zbędnych ozdobników, a używano ich w życiu codziennym, służyły jako sposób zapisywania informacji czy też oznaczania, na przykład domów. Natomiast runy długogałązkowe były bardziej pracochłonne, zdobione i wykorzystywane do ważnych, oficjalnych pism.
Jak wszystko na świecie, także runy ewoluowały przez wieki. W związku z tym zmieniały się ich ilości, nieznacznie wygląd, ale zawsze dopasowywały się do potrzeb tych, którzy ich używali. Jedno można powiedzieć na pewno: nie ma pewności ile tak naprawdę ich powstało i czy znamy wszystkie. Najstarszy odnaleziony alfabet runiczny (futhark) jest wyryty na kamiennej płycie z grobowca odnalezionego w Kylver na Gotlandii, szwedzkiej wyspie Wikingów.
Pismo runiczne wykorzystywano do celów codziennych, ale także i magicznych
Runy miały od początku duże znaczenie dla używających ich. Jednak oprócz tych codziennych sytuacji, runy były używane także w szeroko rozumianym wróżbiarstwie. Wierzono w ich moc uzdrawiającą, ochronną i przewidującą przyszłość. W różnych językach słowo runa ma podobne znaczenie: sekret, tajemnica, szeptać, rada, a nawet magiczny śpiew.
Runy są znakami zapisu fonologicznego, czyli – najogólniej ujmując – zapisem konkretnych głosek. Analizując je pod kątem wibracji, jakie posiadają głoski i słowa, runy mają wielką moc oddziaływania. Skrypty runiczne, czyli połączone ze sobą określone runy, wykorzystuje się przy tworzeniu talizmanów, amuletów, a nawet mandali. Nie jest to jednak proste, bo aby taki skrypt miał moc i to pozytywną, musi łączyć odpowiednie runy, które wzajemnie się wzmacniają i uzupełniają. Nie powinno się łączyć run przypadkowo i bez namysłu, bo zamiast pomóc, można skrzywdzić. Ktoś, kto nie ma większej wiedzy na ten temat, a chce samodzielnie stworzyć amulet (lub talizman czy mandalę), powinien skorzystać z gotowych skryptów, jakie są dostępne w książkach czy na zaufanych stronach internetowych.
Runy znaczenie i pochodzenie – runy słowiańskie
Runy słowiańskie są zaprzeczeniem niektórych dawnych twierdzeń łacińskich i greckich, że Słowianie byli niepiśmienni. Ich język był niezrozumiały dla ówczesnych chrześcijan czy ludów posługujących się łaciną lub greką. Z pewnością to właśnie te dwa języki, a konkretnie nieznajomość ich przez Słowian, były przyczyną takich twierdzeń. Pismo Słowian mogło im się wydawać dziwne i pozbawione sensu, bo trudno było odnaleźć logikę w kreskach i kształtach rytych na kamieniach czy kawałkach drewna. To właśnie były runy słowiańskie, podobne i jednocześnie inne od run nordyckich. Bułgar, Czernorizec Chrabyr (mnich z IX wieku) w swoim traktacie „O literach” pisał, że Słowianie nie posiadali ksiąg, ale pisali i używając kresek, ryjąc je lub nacinając.
Runy znaczenie i pochodzenie – słowiańskie czy nordyckie – co było pierwsze?
Nie wiadomo na pewno, które runy były pierwowzorem, a które wzorowały się tylko. Jedne opracowania wskazują na to, że to Goci, przebywający jeszcze u wybrzeży Morza Bałtyckiego, ukształtowali je. Inne podają, że powstały na Półwyspie Apenińskim. Na terenach polskich odnaleziono datowany na koniec III w.n.e. grot włóczni z wyrytym napisem w alfabecie runicznym. Na Wołyniu odnaleziono podobny grot z tego samego okresu, a obie inskrypcje miały charakter ochronny, magiczny.
Runy znaczenie i pochodzenie: alfabet runiczny
Alfabet runiczny to nie tylko litery i symbole służące do komunikacji, oznaczania i opisywania. Bez wątpienia to także wielka magiczna moc, doceniana od wieków. Runy mają moc leczącą, niwelującą działanie złej energii lub wzmacniającą działanie energii dobrej, korzystnej. Potrafią również zabezpieczać przed promieniowanie radiestezyjnym. Pierwsze runy były tworzone przez nielicznych wtajemniczonych mistrzów. Nie było to zwyczajne rycie czy malowanie znaków, lecz cały rytuał podczas którego szeptano magiczne zaklęcia. Musiało się to odbywać nocą, a wyryte lub wycięte znaki barwiono na czerwono, najczęściej krwią ofiarnego zwierzęcia lub nawet ludzką. Wszystko to miało na celu wzmocnienie działania znaków.
Symbole runiczne wykorzystywane do wróżbiarstwa malowano na płaskich i gładkich kamieniach lub wycinano na gałązkach. Jednym z sposobów na zwiększenie mocy run było wyrycie ich na kawałku drewna leszczynowego, a następnie starcie tego drewna na proszek. Należało go wymieszać z miodem i wypić. Alfabet runiczny ubarwiał i wzbogacał wróżbiarstwo, wplatając elementy sakralne i rytualne.
Nordycki alfabet runiczny
Nordycki alfabet runiczny, a dokładniej jego najstarsza wersja zwana starszym futharkiem, składa się z 24 run podzielonych na 3 rodziny: Freja, Hagal, Tyr. Nazwy te pochodzą od imion nordyckich bóstw. Natomiast kombinacja liczb 3 i 8 (3 grupy po 8 znaków) również nie była przypadkowa, gdyż trójka i ósemka były traktowane jako liczby magiczne, posiadające wielką moc.
Znaczenie run i fonologia
Runy mają swoje odpowiedniki w głoskach, co daje nam możliwość zapisywania w ten sposób na przykład naszych imion. Każda runa ma swoją nazwę, znaczenie oraz określony potencjał. Fonologia jest ściśle związana z runami, gdyż określone głoski (dźwięki) mają określone wibracje, a co za tym idzie w różny sposób działają na człowieka. Niezaprzeczalnie dźwięki, jakie odbieramy, mają nas wpływ. Wystarczy tu pomyśleć o dźwięku widelca drapiącego po dnie garnka – prawda, że okropnie? I nie trzeba go usłyszeć, wystarczy pomyśleć o tym dźwięku, aby odczuć dyskomfort, a to pokazuje jak wielki potencjał ma nasza pamięć na każdym poziomie. Kojarząc konkretny znak z konkretnym dźwiękiem, odbieramy określone wibracje. Medytacje z włączoną odpowiednią muzyką są znacznie bardziej efektywne niż te bez żadnego dźwięku. Uświadamiając to sobie, znacznie łatwiej jest zrozumieć fenomen znaczenia run.
Znaczenie poszczególnych run
Fehu (potencjał hojność) – związana z powodzeniem materialnym, dobrobytem i pomnażaniem tego. To także początek nowego życia, płodność, refleksja, ogień, generowanie energii i ogólnie dobre rzeczy, jakie mogą nas spotkać. Siła i moc dzięki równowadze emocjonalnej. Odwrócona oznacza ubóstwo, utratę własności i materialny chaos. Może reprezentować człowieka zamożnego, rolnika lub kogoś skąpego, a odpowiada głosce F.
Uruz (potencjał wytrzymałość) to siła i moc energii, zmiany i rozwój. Porządkuje chaos i sprawia, że udaje się rozwiązać problemy, wzmacnia pamięć i ułatwia uczenie się. Odwrócona mówi o kiepskim zdrowiu, osłabieniu sił do walki z przeciwnościami losu. Reprezentuje medyka lub rzemieślnika, a odpowiada głosce U.
Thurisaz (potencjał niezłomność) wskazuje na siły witalne, życiową zaradność, radzenie sobie z zawistnikami, konsekwencję. Odwrócona to niebezpieczeństwo, brak wsparcia i ochrony, nadużywanie władzy, zdrada, złość, utrata kontroli. Reprezentuje przedstawiciela władzy, kogoś brutalnego lub nieporadnego życiowo. Odpowiada głosce TH (wymowa jak w języku angielskim th) lub D.
Ansuz (potencjał mądrość) to inspiracja, czar, urok, boskie tchnienie, mądrość, intelektualna siła i rozsądne postępowanie. Odwrócona to strzeżenie przed ryzykiem manipulacji, brak inspiracji, blokady i nieumiejętnie dobierane słowa. Reprezentuje doświadczonego człowieka, a także artystę, muzyka, duchownego. Odpowiada głosce A.
Raidho (potencjał entuzjazm) to podróż, zmiany, właściwy czas, dobra droga, a także proces sądowy. Odwrócona to nieumiejętność słuchania intuicji, niedobra chwila, przerwana droga czy podróż. Reprezentuje prawnika lub kogoś, kto zawodowo zajmuje się transportem, a odpowiada głosce R.
Kenaz (potencjał żarliwość) to wewnętrzny ogień, popęd seksualny, namiętność, działanie, samorealizacja. Odwrócona oznacza osłabienie, chorobę, bezpłodność, złość, cierpienie, zakończenie związku miłosnego lub przyjaźni. Reprezentuje kogoś związanego ze sztuką lub techniką, a odpowiada głosce K.
Gebo (potencjał miłość) oznacza prezent, miłość, współczucie, zespolenie, posłuszeństwo, róg obfitości. Odwrócona może mówić o niebezpieczeństwie zniewolenia finansowego, przekupstwie, zahamowaniach, kłopotach finansowych, zazdrości. Reprezentuje przyjaciela, współmałżonka, człowieka, które ofiarowuje swoja pomoc. Odpowiada głosce G.
Wunjo (potencjał życzliwość) to radość, powodzenie, doskonały nastrój, wierność, harmonia, wiedza, zdrowie. Gebo nazywana jest runą spełnionych marzeń. Odwrócona to smutek, przygnębienie, brak chęci na cokolwiek, niewierność, brak harmonii. Runa nie reprezentuje żadnej postaci, ale przedstawia emocje. Odpowiada głosce W.
Hagalaz (potencjał bezkompromisowość) to równowaga sił, uwolnienie, jednoczesne przekleństwo i błogosławieństwo, wiedza mistyczna. Odwrócona to chłód dosłowny i uczuciowy, straty z tym związane, kryzys i nieurodzaj. Reprezentuje duchownego lub mistyka, a odpowiada głosce H.
Nauthiz (potencjał uważność) to zmartwienie, niedostatek, przeznaczenie, wyzwolenie, pomysłowość, pozytywny nacisk i siła oporu. Odwrócona to straty, ograniczenia, kłótnie, bieda, przygnębienie i osłabienie. Reprezentuje urzędnika, człowieka pracy lub mistyka, a odpowiada głosce N.
Isa lub Isaz (potencjał opanowanie) to cisza, koncentracja, lód, siła woli, samoopanowanie, samotność, samokontrola, nakaz rozważnego działania. Odwrócona to bezruch, zmiany na niekorzyść, słaba wola, strata. Reprezentuje osobę apodyktyczną, egoistę, mistyka, śmierć, a odpowiada głosce I.
Jera lub Jeran (potencjał zapobiegliwość) to ruch, dobry czas, urodzaj, żniwa, harmonia, dostatek, rozwój. Odwrócona to zastój, złe zaplanowanie czasu, straty w zbiorach plonów, straty przez niepotrzebny upór. Reprezentuje rolnika, kogoś zajmującego się finansami, człowieka interesów. Odpowiada głosce J.
Eihwaz (potencjał wiara) to mądrość, wytrwałość, wieczne życie, kul zmarłych, magia, zadowolenie, przyrost sił, ochrona przed złymi wpływami, stałość, sukces. Odwrócona to zamieszanie, osłabienie, wyobcowanie, pozorny sukces. Reprezentuje mistyka, a odpowiada głosce E, I lub Ei.
Perthro (potencjał ufność) to przeznaczenie, wyrok losu, karma, wewnętrzna mądrość, pozorna radość, przyjemność. Odwrócona to nałóg, zły los, nieśmiałość, samotność. Reprezentuje muzyka lub komika, a odpowiada głosce P.
Algiz (potencjał męstwo) to bezpieczeństwo, instynkt, ochrona, siła życiowa, przebudzenie, szlachetność. Odwrócona to ukryte niebezpieczeństwo. Reprezentuje siły boskie, a odpowiada głosce Z lub R.
Sowilo (potencjał zaangażowanie) to słońce, powodzenie, szczęście, sukces, żywotność, szczęśliwa podróż, rozsądek, siła woli, konsekwencja. Odwrócona to uleganie wpływom, naiwność, nieudana podróż, zastój, klęska. Reprezentuje pełną zapału młodą osobę, a odpowiada głosce S.
Tiwaz lub Teiwaz (potencjał uczciwość) to porządek, stanowczość, sprawiedliwość, wierność, zaufanie, sprawiedliwy wyrok, niezawodność. Odwrócona to niewierność, bezprawie, nadużycie zaufania, bezwład. Odpowiada głosce T.
Berkano lub Berkanan (potencjał czułość) to macierzyństwo, urodzajność, życie ziemskie, nowy początek, dobrobyt, ochrona, urodzajność, realizm, dom rodzinny. Odwrócona to strata, skrytość, zatrzymanie rozwoju, urojenia, błąd, domowe kłopoty. Odpowiada głosce B.
Ehwaz (potencjał współdziałanie) to postęp, współdziałanie, ruch, partnerstwo, zmysłowość, ochrona, małżeństwo. Odwrócona to dysharmonia, brak wiary, zdrada, bezkrytyczność, utrata własnej indywidualności. Reprezentuje współpracownika lub partnera, a odpowiada głosce E.
Mannaz (potencjał niezawodność) to człowieczeństwo, wspólnota, tolerancja, przenikliwość, tolerancja, . Odwrócona to utrata orientacji i przenikliwości widzenia, nietolerancja, złe nawyki, osamotnienie, depresja, moralizatorstwo, brak zaufania do samego siebie. Reprezentuje człowieka na duchowej ścieżce, a odpowiada głosce M.
Laguz (potencjał odporność) to przyczyna, wtajemniczenie, życie, intuicja, długa podróż, rozwój. Odwrócona to strata, obawa, stagnacja, zatrucie, tchórzostwo. Odpowiada głosce L i nie reprezentuje żadnej określonej postaci.
Ingwaz (potencjał cierpliwość) to odnowa, odpoczynek, cztery pierwiastki (woda, ogień, powietrze, ziemia), cztery pory roku, cztery strony świata, ciąża, cierpliwość, urodzajność, skupienie. Ta runa jest nazywana runą wielkiej siły. Odwrócona to rozproszenie, niemoc, niecierpliwość, działanie na oślep. Reprezentuje duchownego lub rolnika, a odpowiada wymawianym razem głoskom NG.
Dagaz (potencjał jasny osąd) to nadzieja, odmiana losu, pozytywne rozwiązanie problemu, ideał, oświecenie, szczęście. Odwrócona to smutek, beznadziejność, zazdrość, zdrada ideałów, lęk, mrok. Reprezentuje poszukiwacza, a odpowiada głosce D.
Othala (potencjał umiłowanie tradycji) to bezpieczne miejsce, ojczyzna, rodzina, dobrobyt, samoświadomość, wolność, porządek i prawo. Odwrócona to nędza, samotność, niewolnictwo, upadek obyczajów, utrata własnego miejsca na ziemi, wyjazd poza granice kraju. Reprezentuje ojca lub kogoś, kto ma swoje miejsce na ziemi, jest człowiekiem rodzinnym. Odpowiada głosce O.
Wyrd (potencjał los) ta runa dołączyła do alfabetu runicznego później niż pozostałe. Zapewne dlatego nie przez wszystkich jest uznawana i używana. Najczęściej przyjmuje się, że jest ona znakiem, aby tego dnia z runami nie pracować, bo albo nie jest to dobry czas, albo pytamy zbyt często. Oznacza przeznaczenie, karmę. Odwrócona natomiast to rozpychanie, rozpraszanie. Odpowiada głosce T.
Odczytywanie znaczenia run
Opisy i charakterystyki run są dość ogólne i nie powinny być traktowane jako coś ostatecznego. Bez wątpienia każdy, kto pracuje z runami dobrze wie, że ostateczne jest to, co on sam czuje. Każdym zmysłem jakim je odbiera powinien analizować według siebie i swoich odczuć. Poznanie run nie jest procesem prostym i szybkim, jednak otwierając swój umysł można poczuć i zrozumieć te tajemnicze znaki, jakie pozostawili nam nasi przodkowie.
